19 Mart 2014 Çarşamba

1



Bu sabah ilk defa ,penceremin pervazında yağmurun ve rüzgarın birlikte söylediği şarkının daha önce hiç dikkat etmediğim notalarıyla uyandım .Her sabah telefonumun alarımını bile umursamadan yatmaya devam eden ben bay uykucu ,kendimi bile şaşırtacak bir hareketle yataktan kalktım..
Yüzümü yıkamadan uzun koridordan yürüyerek salonun penceresine yöneldim. Perdeyi aralayarak sokağın sessizligine isyan eden yağmura ,her vakit yemyeşil olan evimin en güzel ve en ibret verici manzarası olan mezarlığa boş boş dakikalarca baktım.. Perdeyi kapatıp elimi yüzümü yıkamak için banyoya doğru yürürken "saat kaç acaba ?" diye geçirdim içimden .

Belki devam eder 
Belki kim bilir roman yazarım ?

2 yorum: